Van Benthem Sierteelt
Een kleurrijke winkel en miljoenen tulpen achterin de kas
Het is op deze dag koud en mistig bij Marknesse. Maar diegenen die bij Van Bentem Sierteelt aan de Oosterringweg het erf opdraaien, zien de lente. Voor de winkel wachten bossen gele tulpen geduldig om te worden meegenomen. In de winkel is het een kleurrijk geheel van planten, bloemen, potten en nog veel meer. Achterin het grote kassencomplex pakken medewerkers in een razend tempo tulpenstelen van de lopende band om daar bossen van te maken. De eigenaren Wilbert van Bentem en Daisy van Wijngaarden vertellen graag meer over dit bloeiende polderbedrijf.
Haarlemmermeer
Hun verhaal begint in de Haarlemmermeer, waar de ouders van Wilbert een familiebedrijf exploiteren met diverse bloemen onder glas. De jonge Wilbert wil dat bedrijf wel overnemen, maar de grond moet vrijgehouden worden voor woningbouw. Hoewel die woningen er nooit komen, kopen Wilbert en zijn vader in 2007 een nieuw glastuinbouwbedrijf aan de Oosterringweg bij Marknesse. Pa en ma blijven in de Haarlemmermeer wonen en Wilbert bouwt in een andere polder aan zijn toekomst. Hij broeit tulpen, dat is de hoofdtak, en teelt daarnaast perkplanten en zomerbloemen.
Maar de veilingprijzen zijn in die jaren slecht, de transportkosten naar de veiling in Aalsmeer hoog, net als het arbeidsloon. Wilbert: ‘We bedachten toen dat we met de verkoop aan consumenten een meer stabiele omzet in ons bedrijf konden realiseren. We gingen met ons winkeltje open van maart tot en met juni. In de zomer verkochten we bloemen en planten via zelfbediening. In het najaar gingen we weer open voor de verkoop van bloembollen en in de winter was er weer zelfbediening.’
‘Een robot pikt de bollen van de band en stopt ze in een prikbak, waar later water aan wordt toegevoegd.’
In de zomer van 2012 stopt de bloemenwinkel in Marknesse. Marknessenaren vragen aan Wilbert of een bloemenwinkel niet wat voor hem is. ‘Dat was het eigenlijk niet. Een boeket bloemen maken is wat anders dan een bosje tulpen. Maar met het aannemen van twee goede bloemisten hebben we de stap toch gezet. Na een rustig begin begon de winkel steeds beter te lopen. Zelf concentreerde ik me vooral op het broeien van de tulpen, nog steeds de hoofdtak van ons bedrijf.’
Daisy van Wijngaarden
In 2018 vindt er weer een belangrijke gebeurtenis plaats. Wilbert krijgt een relatie met Daisy van Wijngaarden, een boerendochter uit de Haarlemmermeer. Daisy, tot dan leidinggevend verpleegkundige, stopt met haar werk, neemt de administratie over van Wilbert en geeft vanaf 2024 leiding aan de winkel. ‘We verkopen aan consumenten. Dus probeer ik met name ons assortiment te verbreden en ons serviceniveau te verbeteren. Hoe kunnen wij onze klanten het beste helpen? Willen ze een plant die ze hebben gekocht door ons laten oppotten? Dan doen we dat. We zetten als het gaat om klantenbinding flinke stappen. Het is erg leuk om daar samen met het team aan te werken.’
Tekst: Huib van der Wal ~ Foto's: Evelien Sikkema
Ondertussen gaat het achterin het kassencomplex met de tulpen ook heel goed. Wilbert investeert veel in de logistiek en breidt de productie in een jaar of tien uit van dertien miljoen tulpen naar gemiddeld vijftig miljoen tulpen op jaarbasis. In 2025 worden er naar verwachting veertig miljoen bollen gebroeid. De bollen koopt hij vooral in bij tulpentelers in de regio. Het overgrote deel van de tulpen verkoopt hij aan grootwinkelbedrijven in Europa.
Daisy van Wijngaarden en Wilbert van Bentem, Van Bentem Sierteelt
Plannen
Maar de prijsvorming is grillig, er is altijd concurrentie, het kan altijd beter. Wilbert en Daisy hebben plannen. Wilbert: ‘We zouden de entree van de winkel dichterbij de rotonde tussen de Oosterringweg en Marknesse willen brengen. Met een betere zichtbaarheid kunnen we nog meer consumenten naar onze winkel trekken. Maar die investering is erg hoog in verhouding tot de omzet van onze winkel.’ Daarbij wordt er al veel geïnvesteerd. In de afgelopen winter zijn de daken op de kassen vol gelegd met zonnepanelen. In 2026 wil Van Bentem Sierteelt energie inkopen bij de Gebroeders Tas, die een onderneming in aardwarmte exploiteren. ‘Dit is niet goedkoper dan aardgas, maar we zijn dan wel van het gas af en gaan onze CO2-uitstoot dan aanzienlijk verminderen.’
Ook de tulpenbroei vraagt om investeringen. Trots loopt Wilbert langs de bakken met tulpenbollen, de transportbanden, de machines. Een robot pikt de bollen van de band en stopt ze in prikbakken, waar later water aan wordt toegevoegd. De bakken schuiven automatisch door naar de kas, waar onder de juiste klimatologische omstandigheden de stelen uit de bol groeien. Wilbert stelt op de computer in wanneer deze planten weer terug kunnen worden geschoven naar de ruimte waar ze geplukt en gebost worden. Het is één groot logistiek feest.
Wilbert: We hebben vier van deze plantrobots. Dat scheelt achttien mensen. En er is ook al een plukrobot op de markt. Logistiek hebben we het al goed voor elkaar, maar het zou mooi zijn als we die ook in ons bedrijf zouden kunnen plaatsen. Dat alles logistiek klopt, daar kan ik erg van genieten.’